Osoby Głuchonieme wraz z rodzinami w ramach Duszpasterstwa Osób Głuchoniemych naszej diecezji uczestniczyły 23 października, o godz. 12.30 we Mszy Świętej koncelebrowanej pod przewodnictwem Metropolity Przemyskiego Ks. Abpa Adama Szala.
Św. Jan Paweł II napisał w swojej adhortacji: „Cierpiący człowiek jest drogą Kościoła, bowiem jest on przede wszystkim drogą samego Chrystusa”. Jezus otaczał szczególną miłością i troską chorych, cierpiących, sponiewieranych różnorakimi słabościami. Na kartach Ewangelii znajdziemy opis wielu cudów, jakich świat jeszcze nie oglądał: uzdrowienia z chorób i opętań, wskrzeszenia. Kościół pragnie jak najwierniej naśladować Boskiego Mistrza i dlatego też szczególnie chce wychodzić do ludzi cierpiących. W to zainteresowanie Kościoła tymi, którzy się źle mają wpisuje się między innymi troska o osoby z uszkodzonym narządem słuchu. Stanowią oni bardzo specyficzną i charakterystyczną grupę społeczną. Ich cierpienie jednak nie zamyka się tylko w obszarze niemożności korzystania ze zmysłu słuchu – a co za tym idzie w większości przypadków – także i posługiwania się mową dźwiękową. Właśnie takiego człowieka spotyka Kościół, który jest zobowiązany zrobić wszystko, żeby przybliżyć mu Chrystusa i doprowadzić do nawiązania między nim a Zbawicielem żywej, osobowej relacji.
Patronami niesłyszących są święci, którzy przez swoją pracę duszpasterską związali się w jakiś sposób ze środowiskiem ludzi głuchoniemych.
Pierwszym z nich jest św. Jan z Beverley, który żył w Anglii w VII wieku. Został zakonnikiem – benedyktynem, a potem biskupem. W około 685 roku nauczał dokonał cudu – przywrócił mowę osobie niemej. (Wcześniej sądzono, że nauczał głuchego mowy, ale Prof. Bogdan Szczepankowski dotarł do źródeł, które wyjaśniają, że ta osoba nie była głucha, a św. Jan dokonał cudu.) W 717 roku św. Jan zrezygnował z biskupstwa i zamieszkał w klasztorze w Bewerly – tam modlił się i pracował. Umarł w 721 roku. Jego wspomnienie obchodzone jest 7 maja.
Następnym Świętym patronem niesłyszących jest św. Franciszek Salezy. Urodził się w 1567 roku w Sabaudii, zmarł 1622 roku w Lyonie. Był biskupem Genewy. Stał się słynny dzięki wielu książkom, które napisał a które dotyczyły życia duchowego i teologii. Św. Franciszek przygotował do pierwszej spowiedzi i pierwszej Komunii niesłyszącego chłopca. Potem cały czas nauczał go, tłumaczył mu prawdy wiary i był jego spowiednikiem. Ich przyjaźń była taka wielka, iż kiedy święty biskup umarł chłopiec bardzo rozpaczał i zachorował ze smutku. Św. Franciszek Salezy jest wspominany przez Kościół 24 stycznia.
15 października 2006 roku Ojciec Benedykt XVI ogłosił świętym księdza Filipa Smaldone i dał go za patrona wszystkim niesłyszącym oraz ich nauczycielom i duszpasterzom. Filip Smaldone urodził się w Neapolu 27 lipca 1848 roku, w 1871 roku został kapłanem, a w roku 1885 zamieszkał w Lecce. Pracował w zakładzie i szkole dla Głuchych. W 1885 roku założył zakon żeński Kongregację Sióstr Salezjanek Świętych Serc, który do dzisiaj głównie we Włoszech i Brazylii pracuje wśród Głuchoniemych. Siostry Salezjanki Świętych Serc prowadzą 12 szkół dla Głuchych, mają 49 domów zakonnych. Św. Filip Smaldone zmarł 4 czerwca1923 roku w Lecce. Św. Filip Smaldone jest wspominany przez Kościół 4 czerwca. Jest on również głównym patronem kluczborskiego Duszpasterstwa Osób Głuchoniemych.
